Interview Nzuzi

Nzuzi, 26 jaar, kwam op 10 augustus 2020 naar de club en is met 7 doelpunten samen met Rocha topscorer van de club. Hij staat bekend om zijn fraaie doelpunten vanaf 40 meter, geeft toe dat hij graag diep speelt en ziet Mbappé als zijn rolmodel. Hij is vanuit zijn land, Frankrijk, naar België gekomen en heeft met blijdschap en verbazing de stad Brussel en de warme geest van haar inwoners ontdekt. Zonder u meer te vertellen, laten wij u zelf de man ontdekken die schuilgaat achter deze zowel speelse als gedurfde speler.

Waar heb je getraind?

Ik heb veel gereisd. Ik heb drie jaar bij Niort doorgebracht, de club waar ik als prof tekende. Ik was een speler bij Valenciennes. Tijdens mijn jeugd, verwierf ik enkele technische basissen bij Athletic Bilbao. Meer recent was ik bij een grote club, PSG, voordat ik hier vandaag was.

We hebben gemerkt dat u regelmatig bokst, kunt u uitleggen waarom?

Ik doe aan boksen in mijn vrije tijd en dit jaar heb ik met Jean François-Lenvin (performance coach) een basis van werk verworven die ik voordien niet had. Met El Marcouchi, mijn persoonlijke coach, train ik wanneer ik kan. Boksen geeft me meer energie, maakt me serieus, kanaliseert me, en helpt me om mezelf te structureren op een voetbalveld.

Hoe slaag je erin boksen, voetbal en je privéleven te combineren?

Ik geef mijn tijd aan boksen om mezelf te verbeteren op het niet-voetbal aspect en het doet me winnen op sportief gebied (fysiek, atletisch, tonus). In mijn privé-leven, dankzij het boksen, ben ik minder afgeleid. Het stelt me in staat om niet de hele tijd op mijn bed te blijven liggen of bijvoorbeeld niets te doen.

Naast voetbal en boksen, wat zijn je andere hobby’s?

Ik ga heel graag naar de winkels omdat ik anders naar de bioscoop zou zijn gegaan of een slaatje zou hebben gegeten met mijn vrienden, maar dat kan nu niet meer vanwege de covid. Ik speel veel PlayStation, ik kijk veel series… kortom, ik hou me bezig zoals ik kan, afhankelijk van de context.

Hoe leef je de opsluiting?

Ik woonde vroeger alleen en dat is een offer waar ik voor koos in mijn leven. Voor mij is het niet zo moeilijk omdat ik met voetbal bezig ben. Anderen gaan vanuit huis werken, maar ik kan uitgaan, mensen zien en dan ben ik thuis.

Wat vind je van Brussel?

Ik ben aangenaam verrast door deze stad en haar mensen. Ik dacht dat het een stad als Parijs was waar iedereen de hele tijd haast heeft. Ik woon op een plek waar veel mensen zijn (Louizalaan), maar het is er rustig, vergeleken met wat ik dacht. Misschien is het de covid die me zo doet denken, maar ik heb de mensen hier geduldig en aardig gevonden, vergeleken met Parijs waar ze allemaal gehaast, gestrest en gek zijn. Brussel is een goede plaats om te wonen.

Wat zijn de plekken in de stad die je leuk vindt?

Ik hou van het stadscentrum omdat het er druk is, er zijn winkels en veel interessante dingen. Ik hou van de Louizalaan waar ik woon omdat het leuk is, het is mooi en het is toeristisch. Omdat ik van Congolese afkomst ben (DRC), ga ik vaak naar Matonge en dat voelt ook goed.

Is schieten van afstand je grootste kwaliteit in het spel?

Ja, dat kun je wel zeggen. Ik heb het liever over het vermogen om te beoordelen waar de keeper is. Bijvoorbeeld, het schot dat ik nam tegen OHL (vriendschappelijk voorseizoen), tegen Deinze of het schot dat ik op de lat legde tegen Lommel, is gebaseerd op het feit dat ik de keeper verraste die het niet verwachtte. Ik praat veel met de coach en hij adviseert me om efficiënter te zijn. Ik hou van dribbelen, van provoceren, maar ik moet beter doen. Je moet inschatten welke delen van het veld geschikt zijn en wanneer je simpel moet spelen. Je moet de juiste beslissing op het juiste moment nemen.

Waarom ben je naar de club gekomen?

RWDM heeft een grote geschiedenis en ik kan niet verbergen dat het feit dat we terug zijn in D1B de belangrijkste reden voor mij was om hier te tekenen. Het is een grote kans voor mij om mijn potentieel te tonen op het hoogste niveau.

Hoe ben je in het team gekomen?

In het begin was het een beetje ingewikkeld omdat ik een Parijse mentaliteit heb. Het is iets dat me soms stoorde, en ik moest een beetje discreet zijn in mijn acties. Jean-Francois Lenvin gaf me wat advies en uiteindelijk integreerde ik goed. Daarna heb ik mijn neef Mpati in de club en vrienden zoals Mehdi Terki, die mij geholpen hebben om beter te integreren.

Wat is de relatie met de andere leden van de groep? Zijn er clans?

In alle clubs zijn er altijd natuurlijke clans. Hier, heb ik dat niet echt gevoeld. Vooral als we bij de Uno spelen, is iedereen samen, of je nu Frans- of Nederlandstalig bent. Daarna is het vanzelfsprekend dat de discussie tussen twee Fransen uitvoeriger is dan met andere teamleden van verschillende origine. Maar hier is dat niet echt het geval, ook al is die natuurlijke neiging om naar de medemens toe te gaan zeer aanwezig.

Hoe voel je je soms over het feit dat je niet in het team komt?

Ik neem het niet goed op, want ik ben erg ambitieus. Het klinkt misschien arrogant, maar als ik bij een club aankom, probeer ik de beste speler in de kern te zijn. Als ik niet geselecteerd word, raak ik erg gefrustreerd en zeg ik tegen mezelf dat ik de coach veel meer moet laten zien, zodat hij me een start kan geven.

Hoe overwin je dat?

Ik ben veel volwassener geworden met betrekking tot mijn niet-selecties. Het werk dat ik doe met Jean-François Lenvain, kanaliseert me een beetje. Ja, er is een teleurstelling, maar ik moet er mee omgaan. De uitdrukking die dit weergeeft is “omgaan met onrechtvaardigheid”, “Hoe kan ik omgaan met onrechtvaardigheid? “Als ik de vraag stel, vind ik oplossingen, en daar ben ik vrij goed in.

Hoe zou je jezelf omschrijven als een mens?

Iedereen zegt dat ik een beetje gek ben, ik begrijp die mening, het is het beeld dat ik van mezelf geef. Als ik in een nieuwe club kom, is het meer om vrienden te hebben waar ik een beetje mee rondloop. In feite laat ik die kant van mijn persoonlijkheid zien, zodat mensen denken dat ik grappig ben, het helpt ze zo snel mogelijk te integreren. Soms is het niet de beste oplossing, dat heb ik geleerd toen ik opgroeide. Achteraf gezien zijn er dingen die ik minder zou doen.

We weten dat u erg aanwezig bent op sociale netwerken, wat is uw relatie met hen?

De netwerken zijn als een ontsnapping die me in staat stelt een beetje te ontsnappen en de tijd te doden. Sommige van mijn teamgenoten en zelfs mijn coaches zeggen dat ik er een beetje misbruik van maak. Wat normaal is, maar het is een manier voor mij om een beetje uit te schakelen. Zoals ik al zei, ik woon alleen en sociale netwerken stellen me in staat een beetje een sociaal leven te hebben. Met sociale netwerken, voel ik me minder alleen. Ik probeer daar een beetje aan te werken door niet al mijn acties bloot te geven op Snapchat of Instagram.

Waar verwijst je tatoeage op je hand naar?

Het is een bijbelse passage die me motiveert om alles te geven op het veld. Elke keer als ik op het veld sta, is het oorlog. Elke wedstrijd is voor mij een oorlog. En omdat ik een gelovige ben, moet ik God om hulp vragen om het goed te doen. Daarom heb ik die tattoo.

U speelde het grootste deel van uw carrière in Frankrijk, wat is voor u het verschil vanuit voetbaloogpunt met België?

Toen ik naar België kwam heb ik tactisch veel vooruitgang geboekt en ik heb nog steeds veel speelruimte. In Frankrijk zijn er veel profielen zoals ik, waar het snel gaat en het raak is. In Frankrijk, is het technisch, fysiek en snel. In België is het gestructureerd en meer tactisch. Als ik mijn snelheid en tactiek kan combineren, zou ik vonken kunnen produceren zoals bij Westerlo of Deinze.

Wie is je rolmodel?

Mijn rolmodel is altijd Cristiano Ronaldo. Wat mijn voetbal betreft, identificeer ik me met Mbappe. De manier waarop hij de bal naar voren kan geven en nemen, inspireert mij om hetzelfde te doen.

Wat is je referentie wedstrijd dit seizoen?

De eerste helft in Lommel zonder de sneeuw (lacht). Ik voelde me goed en ik dacht dat niemand me kon stoppen.

Ben je tevreden met je seizoen?

Ik ben altijd ontevreden. Als ik mijn seizoen overspeel, kijk ik naar de gemiste kansen en zal ik ’s nachts niet slapen. Maar achteraf zeggen mensen dat voor een eerste seizoen, het een goed seizoen is. Ik praat ook privé met de fans en zij zeggen me dat ik de revelatie van het jaar ben. Het is flatterend, maar ik wil altijd voor meer gaan.